لوله های زیر زمینی که آب در آن جریان دارد را میتوان از داخل با خمیرهای پرایمر بوسیله پمپ ایزوله کرد.برای قسمت خارجی لوله که زیر زمین و در خاک قرار می گیرد , میتوان از عایق ایزوگام استفاده کرد.
برای اطمینان از زخمی شدن و آسیب دیدگی عایق بر اثر نصب لوله در زیر زمین و جلوگیری از سوراخ شدن عایق میتوان روی آن یک لایه پشم شیشه فویل دار استفاده کرد.
قیر گونی در پشت بام ها , پی , سرویس ها و آشپزخانه ها قابل استفاده می باشد.قبل از اجرا باید سطح کار ریسمان شده , کاملا صاف و تمیز باشد و لوله های بخاری , کفشوی و هواکش ها در محل مشخص شده نصب شده باشند.
زیر سازی بام باید به قدر کافی محکم باشد بطوریکه در اثر وارد شدن وزن قابل توجهی به آن تغییری حاصل نشود.شیب هدایت آب به داخل آبروها باید بین 3 تا 5 درصد باشد.
نوع قیر مصرفی باید نسبت به شرایط آب و هوایی بین 60*70 و 90*15 مخلوط گردد.پس از اتمام عایق کاری از یک لایه بتن آسفالتی استفاده شود.ضخامت آسفالت باید حداقل 2 سانتیمتر باشد و در زمستان و هوای سرد, درجه حرارت آن 120 درجه سانتیگرادو در هوای گرم حداقل 60 درجه سانتیگراد باشد.
قرهای مصرفی نباید با حرارتی بیش از 150 درجه سانتیگراد گرم شوند , زیرا در حرارت زیاد و بالا قیر تجزیه شده و خصوصیات آن تغییر میکند.قیر باید تا زمانیکه گرم و روان است , مصرف گردد.
غلظت قیر در حین اجرا جهت جذب بهتر به چتایی باید تا حد امکان کم باشد تا بتواند در الیاف گونی نفوذ و با یک نسبت در تمام سطوح جذب شود.برای عایق قیرگونی در هر متر مربع 2 کیلوگرم قیر روان 60*70 جهت سطح زیرین و برای قشرهای بعدی پس از یک لایه گونی 1.5 کیلوگرم مخلوط 60*70 و 90*15 به نسبت مساوی و به صورت روان و یکنواخت استفاده شود.
در آخرین مرحله لایه ای از مخلوط 75 درصد قیر مذاب 90*15 و 25 درصد قیر 60*70 به مقدار 1.5 کیلوگرم اجرا شود.
گونی باید دارای بافت یکنواخت و کاملا تمیز و عاری از آلودگی و چروک باشد.همچنین گونی باید تاب کافی داشته باشد , نم آن کم بوده و در هر متر مربع آن حداقل 310 کیلوگرم وزن داشته باشد.
توصیه میشود از بکار بردن میخ به منظور , نصب چتای جهت عایقکاری خودداری شود.ماهیچه های ماسه و سیمان در گوشه های کار به نحوی عایق کاری شود که از تا شدن و احتمالا ترک خوردگی لایه عایق جلوگیری شود.
دلیل اینکه در آخرین قشر قیر اندود کلا از قیر 60*70 استفاده نمیشود این است که اولا در هوای گرم تابستان ایجاد روندگی کرده و آسفالت را ترک میکند.ثانیا روان شدن و راه افتادن قیر ممکن است باعث گرفتگی آبروها و ناودانها شود.
در صورتیکه آسفالت کمتر از مقدار تعیین شده پخش شود , موجب ترک خوردگی بصورت ترک های طولی از مسیر همپوشانی چتایه ها میگردد و باعث نفوذ آب زیر آسفالت می شود.
اگر آسفالت با استفاده از قیر سفت (90*15) تولید و اجرا شود , در زمستان باعث ایجاد ترک خوردگی های موزاییکی و به اشکال مختلف گردیده و باعث از هم پاشیدگی و دان شدن ماسه آسفالتی میگردد.
عمر مفید عایق رطوبتی قیر گونی بطور متوسط کمتز از ده سال بوده و ترمیم متناوب آن با مشکلات اجرایی زیاد و هزینه های قابل توجه و مزاحمت برای ساکنان ساختمان در فصول سرد همراه است.
بجاست حتی با انتخاب روش های پر خرج , کیفیت مصالح و اجرای عایق بندی را به نحوی ارتقا داد که عمر مفید پوشش بام به بیش از 20 سال برسد.
در مورد بام های معیوب باید پس از بررسی بام در مورد انتخاب یکی از روش های زیر تصمیم گیری شود :
1- نصب پوشش جدید بر روی پوشش کهنه (ترمیم)
2- کندن پوشش کهنه و جایگزین کردن آن با پوشش نو (تعویض)
روش دوم در مقایسه با روش اول دارای سه مزیت به شرح زیر است :
- امکان بازرسی و تعمیر سازه سقف
- امکان تصحیح شیب بام برای جلوگیری از ماندن آب بر روی بام در مناطقی که شیب وجود ندارد.
- نیفزودن بار مرده بر روی بام .
همراه با این مزایا روش تعویض دارای معایب زیر است:
- طولانی شدن عملیات ساختمانی
- افزایش هزینه ها
برای ساختمانهای حساس نظیر اتاقهای کامپیوتر , آزمایشگا ها یا تجهیزات مخابراتی که در بالاترین طبقه قرار دارند , روش تعویض پوشش بام می تواند این خطر را به همراه داشته باشد که بام را در معرض نشت آب در موقع بارندگی ناگهانی و پیش بینی نشده قرار دهد.
برای ترمیم و پوشش مجدد عایق بام الزامات زیر مورد نیاز است و در صورت فقدان شرایط ذیل باید از روش تعویض پوشش بام استفاده کرد :
- سازه سقف باید سالم باشد.
- پوشش بام موجود به طور مناسبی مهار شده باشد..
عایق موجود باید به حد کافی استوار باشد که تاب رفت و آمد ها و ضربه های معمول را داشته باشد.همچنین باید کاملا خشک باشد.
-سطح پوشش موجود باید بطور قابل قبولی صاف یا بدون هزینه زیاد قابل صاف شدن باشد.
برای بازرسی سطح بام و تعیین عیب پوشش بام و مشخص کردن محل نشت آب میتوان از ریختن موضعی آب بر روی بام استفاده کرد.بازرسی سطح بام باید با مشاهده حوضچه های تشکیل شده شروع شود.آَشکار است که بهترین زمان برای مشاهده حوضچه های بام بلافاصله پس از بارندگی است.
هنگام بررسی پوشش بام , بطور کلی باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرد :
- بررسی وضعیت و جنس پوشش بام
- وضعیت شیب بام
- وجود همپوشانی آسیب دیده , چروکیده و نچشبیده
- وجود شکاف ها و ترک ها در پوشش
- وجود طبله ها
- وجود آبرو ها و ناودان های نامناسب
چنانچه در بازرسی موارد زیر مشاهده شود , باید از روش تعویض استفاده شود :
- وجود حوضچه های آب زیاد
- وجود خرابی در سازه سقف
- وجود آسیب دیدگی در عایق و یا خیس بودن آن
- مشاهده سطح پوشش کاملا غیر قابل تعمیر ناشی از وجود طبله ها , چروکیدگی و آسیب دیدگی که با صرف هزینه زیاد , قابل تبدیل به سطح صاف باشد.
برای کندن عایق ایزوگام فرسوده از پشت بام به همان طریقی که نصب شده باید حرارت داده شود و کنده شود.و برای کندن قیر گونی و آسفالت فرسوده هرگز ضربه به سقف وارد نکنید بلکه باید از وسایل برش آسفالت به اندازه های 50 سانتیمتر دز یک متر برش زده و برداشته شود.
هنگام ریختن بار اضافی به پاین اطراف ساختمان و محل پیاده رو بوسیله حفاظ مسدود شود.حتی الامکان از بالابر استفاده شود.اگر از بالابر استفاده میکنید وزن قابل تحمل آنرا در نظر گرفته و بیش از ظرفیت بارگیری نکنید تا از سقوط آن جلوگیری شود.و اگر از نرده بان استفاده میکنید قبلا از استحکام و استقامت آن اطمینان حاصل فرمایید.قبل از بالا بردن عایق توجه کافی به قرنیز و سنگهای لبه های بام داشته باشید که سستی آن باعث سقوط میشود.
بطور کلی عوامل خرابی باید شناخته شده و تعمیر یا نوسازی بطریقی انجام گیرد که خطر تکرار خرابی به حداقل برسد.